Menu Sluiten

Aurora Reis 2015 deel 3

Na een dag met veel zon zijn de weergoden ons deze dag iets minder goed gezind. We zijn onderweg naar de Langjökull voor een excursie naar een aangelegde ijsgrot. Ik zelf heb me voornamelijk verheugd op de tocht over de gletsjer. Natuurlijk heb je daarbij een ideaal plaatje bij in gedachten. Een strak blauwe lucht, met hier en daar een mooie wolk met in de voorgrond de witte maagdelijke sneeuw met hier en daar een stuk uitstekend blauw ijs.

De ochtend werkt hier nogal ontnuchterend. Er hangt een nogal donkere lucht in de richting van onze bestemming. Voorlopig laten we dat onze stemming nog niet bederven. Het is nu nog droog, en het landschap nodigt uit tot fotograferen.

De eerste halte wordt Deildartungahver waar de heetste bron van IJsland zich bevindt. Meer dan honderd graden heet water komt hier uit de grond, maar wordt ook opgepompt voor de heetwatervoorziening van zowel Borgarnes als Akranes. Over een afstand van meer dan 70 kilometer wordt het water hier via pijpleidingen voornamelijk door de zwaartekracht getransporteerd.
De ochtend temperatuur en de ontsnappende stoom creëren hier een spookachtig en surrealistisch landschap.

Vanaf hier is het niet zo heel ver van de Hraunfossar, een waterval of beter gezegd meerdere watervallen die vanonder het lavaveld over een lengte van 900 meter op verschillende plaatsen uit de wand tevoorschijn komt en in de rivier Hvítá stroomt. De warme herfstkleuren in combinatie met het koude wit blauwe water vormen een combinatie van een onbeschrijfelijke schoonheid.

Slechts met tegenzin verlaten we de waterval om op tijd bij de start van de ijsgrot excursie te zijn.

Ondanks dat we buiten het seizoen zijn is het bij het startpunt in Húsafell erg druk met mensen. Helaas is ook de plek waar ik wilde lunchen vanwege het seizoen al gesloten. Ze lopen hier dus veel omzet mis. De voorzienigheid heeft er voor gezorgd dat we in de bus nog een en ander aan eten hebben liggen zodat we niet met een lege maag aan de excursie hoeven te beginnen.

De tocht begint met een toerbus over een stuk van de Kaldialur route. Een mooie binnenlandtocht met een erg slecht wegdek. Bij de hut van de Langjökull stappen we al uit in de sneeuw en via de hut in de speciale 8wiel aangedreven bus die ons naar de ijsgrot zal brengen.

De sneeuw raast om de bus zodat het uitzicht zich beperkt tot wat we binnen de bus kunnen zien. Aangekomen bij de grot moeten we gefaseerd naar binnen. Het is te koud en de wind te hard om langer dan noodzakelijk buiten te blijven staan. Eenmaal in de grot en daarmee uit de wind is het bij ongeveer 0 graden goed uit te houden. De excursie is leuk, maar ook niet meer dan dat. De mooiste stukken zijn die waar ze tijdens het graven door een gletsjerspleet heen moesten werken. De natuurlijke structuren zijn vele malen mooier dan wat door mensenhanden is vervaardigd. We hadden natuurlijk pech met het weer. Hoeveel mooier zou het zijn geweest als we zicht gehad hadden over de gletsjer met zijn mooie ijsformaties. Die formaties houd ik dan maar tegoed voor een volgend bezoek.

De terugrit naar de hut gaat op dezelfde manier als de heenweg. Het is erg jammer dat we onderweg niet een paar stops kunnen maken om de gletsjer te kunnen fotograferen.

Voor dat laatste hebben we slechts weinig tijd als we moeten overstappen in de bus die ons weer terug naar Húsafell brengt.

Tijdens het terugrijden naar ons huis hebben de ruitenwissers maar weinig rust.

Aurora Reis 2015 deel 2

De bewolking trok gisteren een gordijn voor de Aurora Borealis zodat we niet al te laat ons dessert alsnog naar binnen konden werken.

Ik heb de goede gewoonte in IJsland dat als ik ’s-nachts om wat voor zaken dan ook even mijn bed uit moet ik altijd even de gordijnen open trek om te kijken of we heldere hemel hebben, en zo ja of dit gepaard gaat met het noorderlicht.
Deze nacht is daarop geen uitzondering zodat ik rond 02:30 weer gewapend met camera buiten sta.
De enige mede fotograaf die ik zo ver kon krijgen mij te vergezellen is Mich.

Het is bij deze temperaturen dan ook erg verleidelijk om na het “noorderlicht alarm” je nog even om te draaien en net iets verder onder de dekens te kruipen. Heerlijk liggen in je warme bedje terwijl je beseft dat er buiten mensen de vrieskoude trotseren voor het magische licht dat Aurora Borealis heet.

De volgende morgen zijn we weer op tijd uit de veren en na een goed ontbijt zetten we koers richting het nationale park Þingvellir. De weersomstandigheden zijn wederom niet geweldig, maar de herfstkleuren onderweg zijn adembenemend. Het maakt niet uit waar we de bus stoppen. IJsland is vandaag gewoon één groot “Kodak moment”.

Þingvellir laat zich vandaag van zijn beste kant zien. Een mooie wolkenlucht met hier en daar een momente zonlicht. Het herfsttapijt waarin het nationale park zich heeft gehuld schiet bij het minste straaltje zonlicht in vuur en vlam zodat je wordt gedwongen om je camera continu in de aanslag te houden, wat voor een fotograaf trouwens geen straf is.

Öxarárfoss, de waterval bij Þingvellir verplaatst meer water dan ik hier ooit heb gezien. Het is gelukkig niet druk zodat we niemand in de weg staan me onze wirwar van statieven. De omstandigheden zijn goed om ons hier uit te leven met “Lange sluitertijden fotografie”. De balans vinden tussen het creëren van een waas van water zonder het verliezen van de structuur in het water is bijna een wetenschap. Wanneer ga je te ver en verlies je jezelf in het effect. Voor mij moet een effect iets toevoegen aan de foto in plaats van dat het effect de foto wordt.

 

Voor de komende drie nachten hebben we een eigen huis op het schiereiland Snæfellsnes, het huis Lambalækur. een mooi oud en gezellig huis dat we gebruiken als uitvalsbasis voor de komende drie nachten. Het huis weet ons extra te verwelkomen met een prachtige regenboog.

Ook hier wordt onze nachtrust wreed verstoord door het noorderlicht.

8 oktober

De omstandigheden konden niet beter zijn. De temperatuur lag vannacht onder het vriespunt en er was nauwelijks wind. In de lucht hangt wat sluierbewolking met daar tussenin veel ruimte voor de blauwe hemel.
Ook nu is het een kwestie van stoppen voor een fotomoment. In veel omstandigheden is het licht belangrijker dan de locatie. Bij mooi –lees bijzonder- licht heb je niet veel nodig voor een mooie foto. In tegenstelling tot slecht licht. Bij een mooie locatie levert slecht licht vaak toch geen mooie plaatjes op. Geleid door het licht houden we een extra lange stop bij onder andere Gerðuberg. Een mooie wand bestaande uit kolommen van basalt. De herfstkleuren, het licht, de omgeving. We hebben op dit moment alle omstandigheden mee zodat we het moment optimaal benutten.

De fotomomenten volgen elkaar nu snel op. We hebben onder andere Ytri Tunga waar we enkele zeehonden weten te spotten, het kerkje zwarte kerkje Búðir, en natuurlijk Gatklettur bij Arnarstapi. Voor mij is de wandeling van Arnarstapi naar Hellnar altijd een geweldige ervaring. Ook vandaag zitten de omstandigheden mee.

Helaas heb ik de taak om iedereen weer met de bus op te pikken aan het eind van de wandeling. Ik rijd naar het eindpunt en neem plaats op het terrasje van misschien wel het kleinste eetcafeetje van IJsland. Terwijl de zon en de wind er om vechten of ze me moeten verwarmen of verkoelen geniet ik van een kop koffie terwijl ik wacht op de dappere wandelaars.
Als we weer compleet en opgewarmd zijn rijden we weer verder. We hebben diverse fotostops, soms gewoon omdat het licht mooi is, maar ook soms om de verborgen pareltjes van dit schiereiland te bezoeken. Een daarvan is de Klukkufoss, of wel de klokwaterval.

Daarna rijden we door naar de beroemde bijna iconische berg Kirkjufell. Zowel zijn ligging als zijn markante vorm maken dit volgens mij de meest gefotografeerde berg van west IJsland. Als wij aankomen is het helaas redelijk bewolkt. Dat neemt natuurlijk niet weg dat we de berg mooi weten vast te leggen op de gevoelige plaat, als ik daarvan in het digitale tijdperk nog steeds mag spreken.

Na een goede maaltijd in Ensku Húsin sluiten we de dag af met nog een uurtje noorderlicht fotografie.

Aurora Reis 2015 deel 1

Door de voorbereidingen van de volgende fotografie reis naar IJsland is het blog van de vorige reis een beetje naar achteren geschoven. Omdat de reis nu on-line staat (Hier) en ik weer overzicht krijg in mijn werkzaamheden kan ik een begin maken met het blog.

Hier deel 1 van de fotografie reis van 4 tot en met 11 oktober 2015

4 oktober

Het komt nog net niet met bakken uit de hemel, maar bij aankomst op IJsland regent het. Het is oktober 2015 en we staan aan het begin van een nieuwe Aurora Borealis / Fotografiereis. Ik heb weer de mooie taak om een aantal enthousiaste fotografen kennis te laten maken met de veelzijdige landschappen en spectaculaire natuur van IJsland.
Onderweg gaat het natuurlijk veel over fotografie en visie op de fotografie, maar daarnaast is gelukkig ook voldoende ruimte voor een stukje geschiedenis, het ontstaan van IJsland en anekdotes van voorgaande reizen.
Onderweg naar ons eerste onderkomen wordt de bus geteisterd door zware regen en flinke windstoten. Uitstappen om te fotograferen heeft weinig zin. Alvast wennen aan het IJslandse landschap lukt toch wel door de beregende ramen en tussen twee slagen van de ruitenwissers door.
We overnachten niet ver van Selfoss.

5 oktober

De volgende dag zijn we redelijk vroeg uit de veren. We vertrekken nog in een bui, maar gaandeweg naar onze eerste stop houdt het op met regenen en kunnen we genieten van de Faxi waterval. De lucht is nog wat grijs, maar gelukkig niet helemaal egaal grijs. Op IJsland moet je het als fotograaf niet hebben van goed weer, maar van interessant weer. Geef mij maar luchten vol met wolken. Hoe donkerder hoe liever, en dan hier en daar wat zonnestralen die door het wolkendek weten te priemen en mijn dag is weer gemaakt.
De waterval Gullfoss ligt in de rivier met de naam Hvítá wat witte rivier betekend. Deze keer is het anders. De vele regen van de afgelopen dagen heeft veel modder en zand in de rivier gespoeld. Met een beetje fantasie is de bruine modderkleur ook wel goudkleurig te noemen wat de Gullfoss (gouden waterval) eer aan doet.

6 oktober

De weersverwachting voor de zuidkust is aanzienlijk beter dan die van de rest van IJsland. Reden genoeg om onze planning om te gooien en vandaag de zuidkust te volgen.
Ook langs de ringweg heeft de regen zijn sporen achtergelaten. Soms is het alsof je over een hele lange brug dwars door een meer rijd. Het levert wel mooie beelden op. We stoppen niet allen bij de highlights van IJsland, maar vooral als het weer het toelaat. Dat wil zeggen dat we bij mooie lichtomstandigheden de bus aan de kant zetten en ons fotografisch storten op het landschap.
Een oude stal met daarbij een silo, bespoten met graffiti levert mooie plaatjes op. Een wel heel vreemd item op dit stuk grond is de kajuit van een boot. De eigenaar van het land legt me uit dat dit omgebouwd gaat worden tot een zomerhuisje.

Tijdens het zoeken naar aandachtspunten voor mijn foto stuit ik op een klein beeldje dat langzaam maar zeker door mos wordt overwoekerd. Huisvlijt? of wellicht een kunstwerk…

Bij Reynisfjara hebben we een prachtig uitzicht. Niet alleen op de Reynisdrangar, maar ook op Dýrholæy. Ik concentreer me op de hoogste pilaar om het juiste moment van de golfslag vast te leggen. Als ik me even later omdraai is Dýrholæy door zware regen aan het oog onttrokken. Terwijl de bui langzaam onze kant indrijft leg ik nog enkele patronen van de basaltkolommen op de foto vast. Even later moeten we door de regen onze bus in vluchten.

Gelukkig is dit ook maar een bui, want vanaf de ringweg zie ik vaag de contouren van Dýrholæy weer tevoorschijn komen. Het blijft onder de omstandigheden een gok, maar ik draai toch maar af om aangekomen bij de kaap te genieten van de prachtige lichtomstandigheden.

Als we later, veel later die dag terug zijn bij ons guesthouse en we aan onze welverdiend diner plaatsnemen worden we al snel van de tafel verdreven door het opkomende noorderlicht. Gelukkig zitten we dan al aan het dessert, en dat wordt niet koud…
Laat de Aurora maar schijnen.

 

Een complete foto impressie van deze reis kun je vinden op deze link

 

Voor je het weet….

sta je weer op Schiphol en is de reis waar je zo lang naar hebt uitgekeken alweer achter de rug. Tijdens de laatste dag hadden we een korte citytour waarbij we de highlights van de hoofdstad van IJsland, Reykjavik mochten laten zien.

Dat kan natuurlijk niet zonder een bezoek aan het Höfði huis waar ooit een begin gemaakt werd aan het einde van de “Koude Oorlog”. Lees deze zin nog rustig een keer door als je hem niet meteen kon volgen.

20150819-003

Ook het stadhuis bij het Tjörnin in hartje Reykjavik mag dan natuurlijk niet ontbreken. De grote 3d maquette van IJsland is altijd leuk om aan te kunnen wijzen waar we wat gezien hebben. En misschien wil je deze zin ook nog een keer herlezen….

20150819-009

De Parel mag in de stadstour natuurlijk niet ontbreken. Oorspronkelijk slechts het opvangbekken voor de heetwatervoorziening van de stad, maar inmiddels vanwege de grote glazen koepel ook een toeristische attractie die of je hem nu mooi vind of niet, toch een bezoekje waard is.

20150819-023

Bij Harpa besluit ik nog even mijn extreme groothoeklens tevoorschijn te halen om het gebouw in al zijn voegen te laten kraken. Harpa (de harp) is een bijzonder gebouw dat ik al vaak genoeg op de “normale” manier heb vastgelegd en waardoor ik het nu eens tijd vind voor een andere benadering. Wel wat jammer van die vrachtwagen die hier geparkeerd stond.

20150819-039

In het centrum van Reykjavik zijn enkele straten nog helemaal in de sfeer van de “Reykjavik Pride”. Een kleurrijke boel dus.

20150819-051

De afsluiter is ook dit keer Sólfar. Het gestileerde Viking schip van Jón Gunnar Árnason, Sólfar. Op een plaquette bij het schip lees ik:

We all have our fantasy boats,
Vessels that we dream of sailingaway in,

into the dream.
In my ships I unite my own fantasy Precision and the knowledge
that boat builders have developed throughout the ages.
The sun ship gives us a promise of a primeval land.

20150819-028

 

Van 4 tot en met 11 oktober ben ik ook weer te vinden in IJsland met een fotografiereis. We gaan naar de mooiste plekjes van Zuid-West IJsland en speuren in de avonduren de hemel af naar de Aurora Borealis. Wil je ook beter/anders leren fotograferen met als decor de veelzijdige landschappen van IJsland? Bij het schrijven van dit artikel zijn nog enkele plaatsen beschikbaar, maar wees snel. De groep bestaat uit maximaal 8 deelnemers. Meer informatie vind je hier

Van Selfoss naar Reykjavik

De laatste dag dat we nog onderweg zijn in IJsland Vanaf vanmiddag zitten we in Reykjavik, en donderdagmiddag vliegen we weer naar huis. Het enige verplichte deel van de route is een bezoek aan de Blue Lagoon. Het is niet mijn favoriete onderdeel van deze tour maar daarover later meer.

Vanaf Selfoss rijden we via Eyrarbakki naar Krysuvik. Onderweg pikken we nog even Strandarkirkja mee. Een mooi gelegen kerkje dat werd gebouwd door vissers die door hulp van hogerhand wisten te ontsnappen aan de verdrinkingsdood gedurende een zware storm.

Ik loop de trappen naar het kerkje op en kijk even achterom. Vanaf de trap kan ik net over de dijk kijken. Wat ik te zien krijg moet even op mijn inwerken. Honderden vogels vliegen in een zwerm om elkaar heen. Onder de zwerm spat water omhoog. Het duurt even maar dan realiseer ik me dat het een kolonie Jan van Genten is die op vis jaagt. De Jan van Gent verandert zich zelf bijna in een raket die met hoge snelheid in het water duikt wat het opspattende water verklaart.

Mijn camera heb ik in de bus laten liggen, maar ik weet in een paar stappen bij de bus te komen, mijn rugzak te grijpen en naar de dijk te rennen. Normaal gesproken ben ik een rustige fotograaf, maar in dit geval is het alsof ik een mitrailleur in mijn handen heb. Klik klik klik klik. Het gaat zo snel door dat ik mijn camera die niet echt voor dit doel is gebouwd mijn enthousiasme niet kan bijhouden. Zoals een mitrailleur zo af en toe de lopen moet laten koelen moet de grote hoeveelheid data zo af en toe worden verwerkt door de elektronica in mijn camera.

Omdat mijn laptop op zijn beurt die grote hoeveelheid data niet makkelijk kan verwerken heb pik ik maar gewoon twee foto’s uit de serie die vandaag mijn blog mogen sieren.

1EV 5962

1EV 5982

Het is maar goed dat ik hier niet alleen ben want dan was de kans groot dat ik nog langer in de regen zou blijven staan in de hoop dat de kolonie nog wat dichter bij zou komen zodat ik een beter shot zou kunnen maken van de vele waterbommen die hier neer regenen.

Hoewel niet iedereen het met me eens is ben ik enorm blij met de donkere wolken bij Krýsuvík. De zon die aan de andere zijde staat licht het landschap op en maakt de wolken nog een paar gradaties donkerder. Voor mij zijn dit de mooiste fotomomenten waar geen blauwe lucht tegenop kan.

1EV 5997

 

1EV 6006

1EV 6008

1EV 6027

1EV 6036

Na al dat geweld komen we aan in een veel te drukke Blue Lagoon waar nu ook het publiek 10 euro entree moet betalen, en het zwemmen 50 euro kost. Met speciaal gekleurde bandjes wordt aangegeven wanneer je het water mag betreden wat soms tot wachttijden van meer dan twee uur kan leiden. Gelukkig hebben wij van tevoren gereserveerd en krijg ik het zelfs voor elkaar dat mijn groep al om 12:00 uur het water in mag in plaats van om 12:40.

Het uitkijkplatform is gesloten, en het bruggetje waarvandaan je altijd zo mooi kon fotograferen is gesloten. De Blue Lagoon is duidelijk uit zijn jasje gegroeid en kan de steeds groter wordende stroom bezoekers niet meer verwerken. Het is jammer, maar wel de realiteit. Waar een paar jaar geleden visserij nog de grootste bron van inkomsten was is het nu het toerisme.

Voor de toerist zoals mij die hier al ruim 15 jaar komt is het even slikken. IJsland is niet langer “ons geheim”. We moeten het land delen met velen en hopen dat de IJslanders het toegenomen toerisme in goede banen weet te leiden zodat het bezoeken van dit eiland een unieke belevenis blijft.

Mister Blue Sky

Als ik in de ochtend de gordijnen van mijn hotelkamer open ben ik verbaasd. Voor het eerst sinds lang zijn er daadwerkelijk schaduwen zichtbaar. Dat wil dus zeggen dat ergens buiten mijn blikveld de zon aan de hemel staat te schijnen zonder gehinderd te worden door bewolking.

We beginnen dan ook opgetogen aan deze dag die ons als eerste naar de kassen van Friðheimar in Reykholt brengt. De eigenaar van de kassen legt ons uit hoe een en ander werkt. Alles is geautomatiseerd zodat hij zelfs in het buitenland via zijn iPhone temperatuur, licht en het openen en sluiten van ramen kan regelen. Deze techniek heeft hij gekocht in Nederland. De twee belangrijkste producten in zijn kassen zijn komkommers en tomaten. De bloemen van de komkommers worden bestuifd door hommels die geimporteerd worden vanuit Nederland. Ook veel van de techniek voor bewatering komt uit Nederland. Leuk om in Ijsland zaken tegen te komen met een Nederlands tintje.

1EV 5719

De route gaat verder naar de waterval Faxi. Ik heb hier al vaak gestaan met redelijk egale luchten als achtergrond en ben blij met de verschillende schakeringen van grijs die nu de waterval omlijsten. Qua fotografie ben ik dol op bewolking, maar dan wel bewolking in gradaties en een en ander aan zonlicht om zo de bewolking wat extra contrast of dynamiek te geven.

1EV 5736

1EV 5748

Die dynamiek is helaas grotendeels afwezig als we bij het Geiser gebied aankomen. De lucht is op zich wel mooi, maar de witte stoompluimen van de Strokkur gaan bijna naadloos over in de witte wolkenpartijen.

1EV 5789-2

1EV 5759

Bij de Gullfoss hebben we weer wat meer geluk. De grote hoeveelheden regenwater van de afgelopen dagen maken de waterval krachtiger waardoor het water extra wit opschuimt. Vooral als de zon het wateroppervlak weet te beroeren lijkt het water net dat extra beetje wit te krijgen. Plots begrijp je ook de naam van de rivier. Hvitá, oftewel witte rivier.

1EV 5792

Na onder andere een korte stop bij de kerk van Skalholt rijden we naar de Urriðafoss. Hoewel het lastig is om hier een goede hoek te vinden om het watergeweld vast te leggen maakt de donkere wolkenlucht in de achtergrond de foto voor mijn interessant. Als dan in de nevel nog een subtiele regenboog tevoorschijn komt kan voor mij deze dag niet meer stuk.

1EV 5834

We sluiten deze dag af met een bezoek aan het graf van Robert James Fischer

Ik voel nattigheid

Als ik wakker wordt weet ik niet meer of het nu alweer of nog steeds regent. Naar buiten kijken gaat door een wazige film van water die langzaam van de ramen naar beneden glijd. Tijdens het bij elkaar rapen van mijn spullen, het poetsen van mijn tanden en alles wat tijdens een dergelijk reis nog meer moet gebeuren werp ik zo nu en dan een blik door het raam. Gaten vallen in het wolkendek en worden ingenomen door zonnestralen. Een foto valt of staat bij goed of interessant licht. Terwijl ik mijn bezigheden voortzet kan ik niet nalaten telkens mijn camera ter hand te nemen en toch weer te schieten in de richting van de Lomagnupur. Een voor IJslander belangrijke berg en voor mij een mooi uitzicht.

1EV 5606

Tijdens onze rit worden de regenbuien steeds vaker afgewisseld door interessante lichtpartijen. Als we aankomen bij de Fossálar weet het licht het te winnen van de sombere grijsheid die regenwolken met zich meebrengen. Een waterval/stroming die ik slechts met moeite voorbij kan rijden zonder een paar foto’s te schieten.

1EV 5608

Bij het Eldhraun lijkt de bewolking een redelijke balans te hebben gevonden tussen voor en achtergrond. Waar ik normaal moet stoeien om de voorgrond niet te donker en/of de lucht te licht vast te leggen is het nu mogelijk dit in een shot te doen. Ik hoop dat jullie het mij vergeven als dit op jullie monitor niet het geval is, maar ik werk hier op een € 249,00 kostende laptop met naar ratio gezien kwalitatief ongecalibreerd beeldscherm.

1EV 5629

Het strand van Reynisfjara, een van mijn favoriete delen van IJsland moeten we vanwege hevige regenval links laten liggen. Dit gold ook al voor het strand van Vík dat we net wisten te betreden toen de hemel plots besloot de sluizen open te zetten.

Bij Dyrholaey dat ik altijd pleeg uit te spreken als Dierholee en volgens mijn chauffeuse toch echt “Dyrnola ee” moet zijn wacht ons een verassing. Ten eerste trekt de lucht open en regent het hier nauwelijks en even later niet meer, maar bovendien zitten hier boven verwachting veel papegaaiduikers. De laatste jaren zag ik hier slechts een enkel paartje, maar nu zijn dat er enkele honderdtallen.

1EV 5651

1EV 5674

Bij Skogafoss aangekomen is het twijfelachtig of we het droog gaan houden. Gelukkig bied Skogar ook een museum en lunchroom waar we ons uitstekend kunnen vermaken. Het is al weer enkele jaren geleden dat ik hier op bezoek was, en de gids die ons rondleid kan enorm boeiend en met de nodige zelfspot over de geschiedenis van IJsland vertellen.

1EV 5705

Ik zou nog lang met deze man kunnen praten om zo nog meer over dit land te weten te komen, maar wij moeten verder, en de gids moet een nieuwe groep ontvangen.

Na een bezoek aan de film over de vulkaanuitbarsting van de EyafjallaJokull in 2010en een kort verblijf bij de Seljalandsfoss die nu toch echt meer bezoekers trekt dan het parkeerterrein verwerken kan is het tijd om het hotel in Selfoss te gaan verblijden met onze komst.

Na een goed diner zoek ik mijn kamer op waar ik met mijn laatste restje energie werk aan mijn blog in de hoop dat de lezers van mijn blog mijn schrijfsels en foto’s weten te waarderen.

Boven Skeidararsandur

We staan al vroeg aan de oever van het Jökulsárlón. Het wordt de eerste stop van deze dag. Met een amfibievoertuig gaan we de ijsbergen van het meer van een andere kant en wat dichter bij bekijken. Onze boot voor het uitstapje is Jaki. Vertaald zou het “ijsberg” zijn. De andere boot Klaki genaamd is “ijsklontje” en om het kompleet te maken heb je ook nog Jökull wat “gletsjer” betekend.

1EV 5491

Met dit stukje educatie op zak maken we een tochtje van iets meer dan een half uur waarbij we meteen uitleg krijgen over het ontstaan van het meer, en wat de toekomstverwachting is als het “opwarming van de aarde” scenario doorzet.
Geen goed nieuws voor liefhebbers van gletsjers, maar je weet maar nooit wat de toekomst ons werkelijk brengt.

Om ons zelf te overtuigen gaan we ook een kijkje nemen bij de Svinafelljökull, een van de uitlopers van de grote Vatnajökull gletsjer. Het zal een jaar geleden zijn geweest dat ik hier ook stond, en in vergelijking met toen is de gletsjer weer in volume afgenomen. De tong is nog net zo lang, maar hij wordt wel lager en smaller.

1EV 5551

Wat niet veel veranderd is de Svartifoss. Ook dit keer ligt de waterval er mooi bij. De waterval is niet indrukwekkend, maar de omgeving waar hij zich bevind is prachtig waarbij de waterval zelf de spreekwoordelijke kers op de taart is. Een vreemde gedachte voor mij, want hoewel ik de waterval prachtig vind houd ik niet van kersen.

1EV 5557

Onderweg naar het hotel vinden we nog wat tijd voor een stop bij de berg Lomagnupur. Een berg die een belangrijke rol speelt in de Njall saga en tevens een van de beschermheiligen “Járngrimur” huisvest.

1EV 5569

De dag sluiten we af met een goed buffet, een dikke laag bewolking en een KP index van 7. Die laatste twee zijn geen goede combinatie. (KP index is de weersverwachting van de Aurora Borealis).

En soms regent het hier ook

Zachtjes valt de regen op de bus als we beginnen te rijden. Vanuit Egilstaðir gaat de weg eerst stijl omhoog waarbij de grote en de hoeveelheid van de druppels die de bus teisteren onevenredig toenemen. Op de hoogste stand weten de ruitenwissers het zicht nog enigzins vrij te houden.
De windstoten zijn heftig en daarmee twee handen aan het stuur vereist. De enige zes kilometer waarin het niet regent zijn de zes kilometer in een tunnel.

Als we stoppen bij Hlaupgeiri, een pilaar in de branding aan de oostkust, is het even droog. Niet genoeg om alles te doen wat ik hier fotografisch wil doen, maar ik ben al blij dat we weer even uit de bus kunnen.

1EV 5418

Aangekomen bij de vuurtoren Hvalnesviti is het ook weer even droog. De vorige keer dat ik hier was stond ik in een lekker zonnetje en was het windstil. Een mooie reden om hier dezelfde foto te maken om zo thuis het verschil eens te bekijken.
Ik maak ook nog een fotootje met mijn 12 mm objetief om zo een net iets grotere beeldhoek te krijgen als met de 16 mm die ik hier vorige keer gebruikte. Die 4mm klinken als weinig maar zijn een wereld van verschil.
Het plaatje zal bij deelnemers van mijn vorige IJsland reis niet onbekend voorkomen

1EV 5432

En loop gewapend met een camera in je hand maar eens voorbij aan een IJslandse vuurtoren zonder een plaatje te schieten. Het is mij nog nooit gelukt.

1EV 5450

Door de regen is het niet erg om redelijk vroeg in het hotel te arriveren en het daar nog gezellig te maken. Hotel Smyrlabjorg staat bekend om zijn goede buffet, en inderdaad als ik de tafel verlaat kan ik bijna rollend naar mijn kamer.

Als ik volgende week weer thuis kom zit er niets anders op dan weer flink te matigen met eten en gericht meer te bewegen.

De indrukwekkende

Na het late diner van gisteren zijn we toch weer vroeg uit de veren. Na een goed ontbijt wordt de neus van de bus richting Dettifoss gezet. De Dettifoss, de meest krachtige waterval van West Europa behoort tot mijn favoriete watervallen vanaf het moment dat ik voor het eerst oog in oog stond met dit geweld aan water.

1EV 5310

Dit keer sta ik aan de westzijde van de waterval en ben ik gekomen via een goed geasfalteerde weg. Een grote tegenstelling met de wasborden weg die ik gewend ben te rijden. Hoewel de oostzijde mijn voorkeur heeft kan het ook zijn voordelen hebben om van deze zijde te kijken. Door de windrichting zijn het dit keer de overburen waarop de opspattende nevel het voorzien heeft.

1EV 5326

Na de Dettifoss is de Selfoss nog aan de beurt. Hier iets minder geweld maar wel een watermuur van enkele honderden meters lang en daarna nog enkele kleine watervallen die zijn aangekleed met mooi donkergroen mos.

1EV 5343

In de vele geulen die vooraf gaan aan de kleinere delen van de waterval hebben water en wind in samenspel tijdelijke kunstwerken aangelegd die na de eerst volgende bui waarschijnlijk weer een ander aanzicht hebben.

1EV 5350

We rijden terug naar de ringweg die we bij Moðrudalur weer verlaten om een stuk over de oude doorgaande route te rijden. Bij de hoogst gelegen boerderij van Ijsland houden we een korte lunchpauze die ik meteen even gebruik voor het fotograferen van de Herdubreid, de breedgeschouderde en de koningin van de bergen. Een mooie tafelberg met op de top een schattig schildvulkaantje nu bepoederd met een mooi laagje sneeuw. Alsof je kijkt naar een wat groot uitgevallen versnapering.

1EV 5370

Onderweg naar Egilstaðir lassen we een extra stop in bij de Ystri Rjukandi. Een waterval waar ik al vaak aan voorbijgereden ben maar geen blik waardig heb gegund. Vandaag is het anders. De hoeveelheid water die wordt afgevoerd door de waterval is groter dan anders. De blauwe lucht erachter en het witte bruisende water zijn vandaag uitnodigend voor een bezoek. Ik ben onder de indruk. Hoe dichter ik bij het watergeweld kom hoe meer ik besef dat ik hier nog eens op terug moet komen als ik vrij ben mijn eigen tijd in te delen.

1EV 5377

1EV 5388

We zijn bijna in Egilstaðir als mijn chauffeuse die hier is opgegroeid verteld over een oude brug die over de Jokulsa a Dal ligt. De brug is al jaren in onbruik maar ligt wel op een mooie plek in de kloof. Ook deze brug blijkt weer een gouden tip te zijn. De kloof waarin hij ligt is prachtig, vooral met het blauwwitte water wat onder de brug doorstroomd.

1EV 5398

1EV 5393