Gerry van Roosmalenthey often fool the naked eye. (Fischer-Z)
17 jaar na mijn laatste bezoek aan Groenland betreed ik opnieuw Groenlandse bodem. In 2006 bezocht ik Groenland voor het eerst. Het was een bezoek om nooit meer te vergeten. Noem het een cultuurshock, maar in een week leerde ik hoe eerste indrukken je vaak op het verkeerde been kunnen zetten. Mijn eerste bezoek was de aanleiding voor mijn eerste boek, “Waarom Groenland…”, waarvoor ik in 2007 een tweede bezoek aan Groenland bracht.
Het publiceren van mijn eerste boek was op zijn zachtst gezegd een ontnuchtering. In mijn naïviteit had ik hoge verwachtingen over wat mijn boek teweeg zou brengen. Het werd de spreekwoordelijke druppel in een immense oceaan. Gedesillusioneerd door de desinteresse van uitgeverijen en een erg lompe, onnodige en kwetsende reactie van de toenmalige hoofdredacteur van National Geographic, bleef mijn boek lang steken bij een proefdruk.
Na een periode van bezinning en enkele positieve reacties besloot ik het boek in eigen beheer toch uit te geven. Het werd natuurlijk geen bestseller, maar de positieve reacties die ik mocht ontvangen hielpen me weer terug op het pad van fotograaf en auteur. Het boek is nu nog verkrijgbaar als iBook Waarom Groenland…
Eerste halte: Kulusuk
8 juni 2024, de Havilland DHC-8 van Icelandair zet zijn wielen aan de grond op de luchthaven van Kulusuk. Een paar minuten voor de landing kon ik al genieten van het adembenemende uitzicht op ijsschotsen, ruige puntige rotsen en een stuk van de kustlijn van het eiland Kulusuk.
De formaliteiten bij de kleine luchthaven zijn snel afgewerkt en mijn koffer is al snel weer in mijn bezit. Buiten wacht Jacob, de beheerder van Hotel Kulusuk, me al op. Een ritje van twee kilometer brengt me naar het hotel met de passende naam “Hotel Kulusuk”.
Het harde Groenlandse klimaat heeft zijn sporen nagelaten op het houtwerk van het hotel. Extreme koude, hevige stormen en bij helder weer de felle en ongenadige zon, zijn geen vriend van schilderwerk. Een grote tegenstelling tot de binnenzijde van het hotel, die warmte en welkom uitstraalt.
Door het tijdsverschil van drie uur met Nederland kom ik aan op een mooi moment voor het diner, maar ben ik ook erg blij als ik mijn kamer kan opzoeken en mijn ogen kan sluiten.
Het uitzicht vanuit mijn kamer
Nog niet helemaal in het juiste ritme, sta ik ook alweer vroeg naast mijn bed. Ik trek de gordijnen open en realiseer me dat ik nu echt een “room with a view” heb.
