Menu Sluiten

Aurora Reis 2015 deel 3

Na een dag met veel zon zijn de weergoden ons deze dag iets minder goed gezind. We zijn onderweg naar de Langjökull voor een excursie naar een aangelegde ijsgrot. Ik zelf heb me voornamelijk verheugd op de tocht over de gletsjer. Natuurlijk heb je daarbij een ideaal plaatje bij in gedachten. Een strak blauwe lucht, met hier en daar een mooie wolk met in de voorgrond de witte maagdelijke sneeuw met hier en daar een stuk uitstekend blauw ijs.

De ochtend werkt hier nogal ontnuchterend. Er hangt een nogal donkere lucht in de richting van onze bestemming. Voorlopig laten we dat onze stemming nog niet bederven. Het is nu nog droog, en het landschap nodigt uit tot fotograferen.

De eerste halte wordt Deildartungahver waar de heetste bron van IJsland zich bevindt. Meer dan honderd graden heet water komt hier uit de grond, maar wordt ook opgepompt voor de heetwatervoorziening van zowel Borgarnes als Akranes. Over een afstand van meer dan 70 kilometer wordt het water hier via pijpleidingen voornamelijk door de zwaartekracht getransporteerd.
De ochtend temperatuur en de ontsnappende stoom creëren hier een spookachtig en surrealistisch landschap.

Vanaf hier is het niet zo heel ver van de Hraunfossar, een waterval of beter gezegd meerdere watervallen die vanonder het lavaveld over een lengte van 900 meter op verschillende plaatsen uit de wand tevoorschijn komt en in de rivier Hvítá stroomt. De warme herfstkleuren in combinatie met het koude wit blauwe water vormen een combinatie van een onbeschrijfelijke schoonheid.

Slechts met tegenzin verlaten we de waterval om op tijd bij de start van de ijsgrot excursie te zijn.

Ondanks dat we buiten het seizoen zijn is het bij het startpunt in Húsafell erg druk met mensen. Helaas is ook de plek waar ik wilde lunchen vanwege het seizoen al gesloten. Ze lopen hier dus veel omzet mis. De voorzienigheid heeft er voor gezorgd dat we in de bus nog een en ander aan eten hebben liggen zodat we niet met een lege maag aan de excursie hoeven te beginnen.

De tocht begint met een toerbus over een stuk van de Kaldialur route. Een mooie binnenlandtocht met een erg slecht wegdek. Bij de hut van de Langjökull stappen we al uit in de sneeuw en via de hut in de speciale 8wiel aangedreven bus die ons naar de ijsgrot zal brengen.

De sneeuw raast om de bus zodat het uitzicht zich beperkt tot wat we binnen de bus kunnen zien. Aangekomen bij de grot moeten we gefaseerd naar binnen. Het is te koud en de wind te hard om langer dan noodzakelijk buiten te blijven staan. Eenmaal in de grot en daarmee uit de wind is het bij ongeveer 0 graden goed uit te houden. De excursie is leuk, maar ook niet meer dan dat. De mooiste stukken zijn die waar ze tijdens het graven door een gletsjerspleet heen moesten werken. De natuurlijke structuren zijn vele malen mooier dan wat door mensenhanden is vervaardigd. We hadden natuurlijk pech met het weer. Hoeveel mooier zou het zijn geweest als we zicht gehad hadden over de gletsjer met zijn mooie ijsformaties. Die formaties houd ik dan maar tegoed voor een volgend bezoek.

De terugrit naar de hut gaat op dezelfde manier als de heenweg. Het is erg jammer dat we onderweg niet een paar stops kunnen maken om de gletsjer te kunnen fotograferen.

Voor dat laatste hebben we slechts weinig tijd als we moeten overstappen in de bus die ons weer terug naar Húsafell brengt.

Tijdens het terugrijden naar ons huis hebben de ruitenwissers maar weinig rust.

1 reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *