Erg vaak mocht ik getuigen zijn van de uitbarsting van de uitbarsting van de geiser met de naam “Strokkur” die niet ver van de beroemdste Geiser ter wereld. Geiser is eigenlijk de soort naam. Geiser is afgeleid van het IJslandse werkwoord að gjósa dat vrij vertaald spuiten of opborrelen betekend. De beroemdste geiser heet eigenlijk Stóri Geysir.
Zoals ik al zei, al vaak heb ik er gestaan, heel vroeg in de ochtend, laat in de middag, in de regen, bij ijskoude wind, geheel bewolkt maar ook bij prachtig weer.
Wat altijd opvalt is het aantal mensen dat gewapend met de camera in de hand probeert het moment van de uitbarsting vast te leggen, en de teleurgestelde gezichten als ze het moment net hebben gemist, of de foto verre van scherp is.
In de 8 tot 15 minuten dat je moet wachten tussen de uitbarstingen (al kan het soms ook slechts een minuutje of een paar seconden zijn) zie je de toeschouwers met hun camera in de aanslag klaarstaan. Al na een paar minuten zie je dan de verbeten gezichten omdat zo’n camera dan toch wel erg zwaar wordt. Van die gezichten zou je volgens mij ook een prachtige reportage op zich kunnen maken.
Maar goed, op het korte moment dat dan de aandacht verslapt barst net de geiser uit en moet je vervolgens weer afwachten op de volgende uitbarsting.
Hoe kun je het in 1 keer goed doen?
Wat heb je nodig?
- Een handmatig te bedienen camera, bij voorkeur een spiegelreflex
- Een groothoek lens als je niet te veel mensen voor je in beeld wilt hebben
- Een draadontspanner
- Een goed statief
Wat zijn de valkuilen?
- De eerste valkuil is je autofocus. Hoe goed deze ook is, op het moment van de uitbarsting wordt je beeld plots gevuld met een gigantische in beweging zijnde watermassa.
- De tweede valkuil is je belichting. Je camera zal de witte waterzuil verkeert implementeren en deze als een grauw grijze massa weergeven. Je zult je belichting dus of moeten vastzetten, of van te voren corrigeren. Vastzetten is hierbij de beste optie.
- De derde valkuil is de windrichting. Je zult niet de eerste zijn die bij het uitbarsten van de Strokkur zich plots terug vind in een grote wolk stoom, of wordt getrakteerd op een douche.
Ga als volgt te werk:
- Zoek een mooi plekje op waarvandaan je denkt dat je de mooiste foto kan maken. Let hierbij ook op de windrichting, want op een douche ook al is die warm zit niemand te wachten.
- Stel je statief op en plaats daarop je camera.
- Zet je vibratie reductie uit
- Stel je camera in op M (Manual)
- Stel de camera in op meerdere beelden per seconde
- Bepaal het diafragma dat je wilt gebruiken om voldoende scherptediepte in je beeld te krijgen
- Zet je autofocus uit en stel handmatig scherp
- Kies de sluitertijd die je een goede belichting oplevert. (Maak een testopname)
- Zolang de lichtomstandigheden gelijk blijven zal dit een goed belichte waterzuil opleveren.
- Afhankelijk van het effect dat je wilt bereiken zal de sluitertijd moeten worden gewijzigd. Wil je een zuil die statisch perfect stil staat zul je een sluitertijd van minimaal 1/500 seconden moeten kiezen. Als je dit niet haalt kun je de ISO waarde hoger zetten.
- Sluit een draadontspanner aan.
Je camera is nu goed ingesteld, en je hoeft alleen maar te wachten op het juiste moment om de eruptie of in 1 enkel beeld, of meteen in een serie vast te leggen.
Als de weersomstandigheden mee zitten kan dit bovenstaand beeld opleveren.
Of probeer het eens met tegenlicht
De complete serie waaruit deze opname kwam
Een langere sluitertijd levert vaak een verrassend resultaat op. dit was 1/8 seconde
Een flitser zorgt voor weer een ander effect
Vond je het artikel leuk/leerzaam laat dan gerust een reactie achter, of deel de link op je facebook of twitter.
