Gerry van RoosmalenDýrholæy
Nieuwsgierigheid is een goede eigenschap voor een fotograaf, maar het vereist soms ook een goede conditie en doorzettingsvermogen. Zo wil ik altijd weten wat er aan de andere kant van die heuvel ligt, wat er voorbij de volgende bocht ligt, en hoe het er vanaf de andere kant bekeken uitziet.
Dýrholæy is ook zo´n plek. Wie ooit op IJsland is geweest, kan deze kaap bijna niet hebben gemist. De 120 meter hoge kaap is al zichtbaar op het moment dat je nog moet bijkomen van de regenboog in de Skógafoss, of het surrealistische vliegtuigwrak op het Sólheimasandur.
Vanwaar de mooie uitzichten je aankijken
Een korte wandeling vanaf de parkeerplaats bij Dýrholæy brengt je naar een plek waarvandaan je de boogrots van beneden kunt zien. Een wandeling van ongeveer 25 minuten brengt je naar de vuurtoren, vanwaar de mooie uitzichten je aankijken.
Met je blik naar het westen heb je een prachtig uitzicht op de berg Pétursey, en het eindeloos lijkende zwarte strand, waar de wit schuimende golven onafgebroken het strand overnemen en weer verlaten.
Spiedend naar het oosten, kijk je op wat voor de meesten waarschijnlijk de volgende bestemming is, de grillige rotspieken van Reynisdrangar, bij het zwarte strand Reynisfjara. In het seizoen hoef je slechts je blik op de randen van de kliffen te werpen waar je nieuwsgierig wordt aangestaard door de vele papegaaiduikers.
Voor bijna iedereen is dit voldoende. Maar staand bij de vuurtoren word ik altijd nieuwsgierig. Hoe ziet de kaap eruit als je 120 meter lager aan de voet van de kaap, op het strand, aan de westzijde staat? De keren dat ik hierheen kwam rijden was mijn aandacht steeds gericht op het zoeken van een weg of een pad naar het westelijke strand. Tevergeefs.
Het kon hier wat drassig zijn
Per toeval werd de toegang tot het strand op een dag in mijn schoot geworpen. Nu heb ik beloofd deze informatie niet te delen, maar tijdens mijn laatste bezoek aan IJsland liep ik, nadat ik toestemming had gekregen, eerst over een stuk privéland en vervolgens door een vochtige weide, waar ik voorzichtig probeerde mijn schoenen droog te houden. Dat was een onmogelijke opgaaf, en er zat niets anders op dan mijn schoenen uit te doen, en mijn broekspijpen op te rollen. Het kon hier wat drassig zijn had de landeigenaar mij verteld..Een wens ging in vervulling, ik was onderweg naar de westzijde van Dýrholæy. Als bonus kregen we ook nog de beschikking over een heuse leenhond met de naam Kolur. Toen wij nog voorzichtig zochten naar doorwaadbare plekken, rende en sprong Kolur al door het water, wat vaak zo diep was dat alleen zijn kop nog boven het wateroppervlak uitstak. Waarschijnlijk snapte hij er niets van dat wij zo veel moeite deden, om zo droog mogelijk door het water te waden.
De wonderbaarlijke schoonheid van de westelijke zijde
Toen we de nattigheid achter ons konden laten stonden we oog in oog, maar nog op ongeveer vijf kilometer afstand van de wonderbaarlijke schoonheid van de westelijke zijde van Kaap Dýrholæy. Door het mulle zwarte zand en kiezelstrand baanden we onze weg naar de voet van de kaap, waar ik mijn foto´s maakte, genoot van het uitzicht, mijn gezelschap en het feit dat ik hier eindelijk mocht zijn.
Mijn nieuwste publicatie over IJsland. Meer dan 100 toplocaties in IJsland die je gezien wilt hebben. Alle locaties zijn voorzien van de coördinaten voor je navigatie!
IJslandse Parels is de perfecte voorbereiding voor je IJslandreis.
Heb je interesse in een fotografiereis? Kijk eens op mijn site voor het actuele aanbod. Klik Hier
Al mijn IJslandreizen zijn een samenwerking met:
