In de trein, op schiphol en in het vliegtuig probeer ik door hazenslaapjes compensatie te zoeken voor de korte nachtrust van de afgelopen nacht. Het concert van Sigur Rós was meer dan fantastisch. De afsluiter van het concert, het nummer Popplagið wist de hele Heineken Music Hall weer op zijn kop te zetten. Op CD al een geweldig nummer, maar live met zoveel energie gespeeld geeft het aan het nummer een hele nieuwe dimensie.
Dit keer ga ik naar IJsland met Leon, mijn broer. Gewoon even genieten van de nauur, fotografie, en meteen te kijken naar eventuele nieuwe mogelijkheden voor mijn fotografie reizen.

De prijs van de korte nacht van gisteren betaal ik nu. Paracetamol is weer eens mijn beste vriend en sleept mij door de dag.
Ik ben blij als de stewardesses van Iceland Air rond komen voor het aanbieden van drankjes en kleine snacks. Vooral een kop koffie is nu meer dan welkom. Omdat het nogal warm is in de cabine van het vliegtuig heb ik mijn trui enigszins opgefrommeld op mijn schoot gelegd. Dat moet de voorzienigheid zijn geweest, want zodra de stewardess mijn koffie heeft neergezet stoot ze met het eveneeens bestelde broodje de koffie om. Gefilterd door mijn trui en broek komt de koffie niet zo heet op mijn huid terecht. Een erg warme sensatie, maar geen verbranding. De stewardess trekt wit weg en informeert meteen of ik mezelf verbrand heb. Ze snelt weg en komt even later terug met een flinke voorraad doekjes waarmee ik de ergste rommel op kan ruimen. Mijn trui gaat mee naar de keuken om gedroogd te worden. Gelukkig vlekt koffie niet en trekken de vlekken snel weg. Een tweede kopje koffie blijft gelukkig wel recht. Ik hoop dat dit geen voorteken is voor de rest van de reis.

Op Keflavik halen we onze wagen op. Niet de Toyota Rav 4 die we eigenlijk wilde, maar een Volkswagen Tiguan. Hij zal ons best naar de plaatsen brengen waar we heen willen. Omdat het al laat is maken we even een klein rondje via Gunnuhver en Reykjanesviti naar Hotel Keflavik. Het weer is nogal somber en de schemering valt al snel in. Niet de omstandigheden om veel te fotograferen, maar toch wel leuk om even uit te waaien.

Aangekomen bij het hotel is na een korte douche een avondmaal en een pilsje de puf op. Als een blok val ik in slaap. Geen rustige slaap, maar een vol met flarden van dromen, veel wakker worden mezelf verdwaasd afvragen waar ik ben om vervolgens weer net zo hard in slaap te vallen. En omdat ik met mijn duffe hoofd gisteren wel de tijd van mijn camera goed heb aangepast aan de Ijslandse tijd maar dat met mijn telefoon annex wekker heb nagelaten klop ik een uur te vroeg bij Leon aan de deur om naar het ontbijt te gaan. Niet handig dus…

Gisterenavond na het avondeten zo rond 21:30 stapten we nog even naar buiten om te checken of er Noorderlicht aan de hemel zichtbaar was. Een felle streep groen licht trok van noord naar zuid over ons hotel. Natuurlijk snelden we met zijn allen weer naar binnen om even later gewapend met camera, statief en alles wat er verder bij komt kijken weer buiten onder dit geweldige schouwspel konden staan en onze objectieven naar boven konden richten. Al snel bleek dat we in de omgeving van het hotel te weinig mogelijkheden en teveel lichtvervuiling hadden om het noorderlicht goed vast te kunnen leggen. Na kort overleg besloten we met de bus naar een andere locatie te rijden waar we ver weg van alle verlichting een beter zicht hadden op het Noorderlicht. We vonden deze locatie bij de afslag naar de Svinafelljokull De ene na de andere Wow klonk door de nacht. Soms na het kijken van de zojuist gemaakte opname, maar meestal voor het moment waarop het noorderlicht door middel van een knap staaltje choreografie een unieke beweging aan de hemel zichtbaar maakte. 

Het gevolg was natuurlijk wel dat we de volgende dag allemaal toch wel erg moe waren. Het programma liet gelukkig toe om het erg rustig aan te doen. Ondanks de regen togen wij naar de Svartifoss die nu niet alleen werd ingesloten door de zwarte basaltkolommen, maar ook door de meest prachtige en warme herfstkleuren die je je maar kunt indenken. Op onze weg terug werden we door 3 sneeuwhoenen opgewacht die bezig waren zich om te kleden naar hun winterdracht. Daarna was de Skaftafelljokull aan de beurt gevolgd door de Svinafelljokull.

Fotoos van die laatste gletsjer volgen in de volgende post.

Gisteren zijn we laat in de middag aangekomen in IJsland. Na de luchthaven formaliteiten en het oppikken van onze Toyota Hiace 9seater konden we op weg naar de eerste bestemming: Krysuvik. De zon stond al erg laag aan de horizon en dat brengt ook het beste van Krysuvik naar boven. Mooi warme kleuren waarop het gezelschap zich gewapend met camera vol overgaven op stortte.
Vanaf Krysuvik was het nog een lange rit naar ons eerste hotel: Hotel Anna. Een erg gezellig en sfeervol hotel met uitermate vriendelijk en behulpzaam personeel die er dan ook geen probleem mee hadden dat we relatief laat aan tafel konden.
Vandaag, zondag 7 oktober hebben we de Golden Circel tour gereden. Het weer beloofde weinig goeds. Donkere wolken, harde wind sneeuw en hagel teisterde onze Toyota. Maar toeval of hogere machten, iedere keer als we op onze bestemming waren hield het op met regenen, sneeuwen of hagelen en konden we volop genieten van Skalholt, Faxi, Gullfoss, Geysir, Thingvellir en nog enkele plaatsen waar we toch echt even moesten stoppen al was het maar vanwege de warme herfstkleuren die uitnodigde tot fotograferen.

Eenmaal terug bij Hotel Anna, -de zon was net onder- werd het bewolkt en leek ook de kans op noorderlicht minimaal. Toen ik rond 20:00 uur een smsje kreeg van Rob Stammes van het polarlight centrum in Laukvik dat er activiteit was waargenomen besloot ik toch even buiten te gaan kijken. Tussen de wolken door scheen een heel flauw wit schijnsel. Twijfel tussen lichte bewolking of noorderlicht werd weggenomen door het maken van een opname met de camera waardoor duidelijk het groene schijnsel van de Aurora Borealis naar voren kwam. In een mum van tijd stonden we allemaal buiten, dik ingepakt tegen de ijzige koude.

Hoewel het Noorderlicht nog redelijk flauw was hoorde ik overal in het donker de oohs en aahs van de enthousiaste fotografen. Door en door koud gingen we weer naar binnen om de “buit” te bekijken. Een voor een ging iedereen naar bed. Vlak voor ik naar bed wilde gaan maakte ik een grote foute. Ik ging nog even naar buiten om te controleren of er nog activiteit was.  Het gevolg was dat ik iedereen weer uit bed mocht roepen om buiten te komen kijken naar de hemel die wel in vuur en vlam leek te staan. Het noorderlicht was overal tegelijkertijd en waaierde over de hele hemel. 

Het gevolg is wel dat ik nu pas toe kom aan mijn blog en dat de foto’s van vanavond nog even moeten wachten tot morgen of overmorgen voordat ik ze hier kan plaatsen. Wel een kleine selectie van foto’s van de dag en het eerste deel van het noorderlicht.

Afgelopen zaterdag was de signeersessie en daarmee meteen de aftrap voor de officiële verkoop van het boek “Ode aan IJsland”.  De boeken die in de voorverkoop waren besteld zijn maandag 16 april verstuurd en dus op dinsdag of woensdag bezorgd. dinsdag en woensdag waren voor mij spannende dagen, maar langzaam druppelde de reacties binnen van tevreden en enthousiaste lezers. Zowel op Facebook, Twitter, SMS en via het gastenboek mocht ik leuke reacties ontvangen, waarvoor mijn grote dank. 

Afgelopen zaterdag zat ik dus wat onwennig achter “mijn” tafel bij ’t Paperas in Sint Oedenrode. In de ene hoek een stapel boeken, visitekaartjes en een reclame leaflet voor mijn Noorderlicht/Fotografiereis van oktober 2012, aan de andere kant de thermoskan koffie, een pot thee, kopjes en koekjes. Onwennig, omdat vooral bij aanvang enkel wat mensen in een grote boog om de tafel heen liepen. Bezoekers van ’t Paperas die voor andere zaken kwamen en zich wellicht afvroegen wat er bij die tafel te doen was. 

De drempelvrees verdween gelukkig toen enkele bekenden van mij langs kwamen om hun gesigneerde exemplaar op te halen. Ook andere belangstellenden wisten toen de weg naar mijn boek te vinden. Het was een gezellige middag die voorbij gevlogen is. Ik mocht mensen begroeten die er een autorit van een, of zelfs twee uur  voor over hadden om hun eigen exemplaar van “Ode aan IJsland” in hun bezit te krijgen. 

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie belangstelling en hoop dat jullie het boek met veel plezier zullen lezen en bekijken.