Een onstuimig begin van de reis

We landen op een redelijk bewolkt IJsland. Gelukkig valt het met de regen mee, en nadat we enkele kilometers hebben gereden zie ik de lucht aan de zuidkust enigszins opklaren. Dat is voldoende aanleiding om de eerst de weg naar Grindavík en later naar Krýsuvík in te slaan.

Krýsuvík met zijn warme bronnen, modderpotten en vreemd gevormde structuren is de gelegenheid om mijn gasten een eerste glimp op te laten vangen van de unieke natuur die IJsland rijk is.

Daarna rijden we door naar ons eerste hotel, hotel Anna. Dit zal voor de komende drie dagen onze uitvalsbasis zijn. Tijdens de rit er naar toe verslechterd het weer snel. Hevige rukwinden aangevuld met hevige regenval ontnemen het zicht en maken dat we niet al te hard kunnen rijden.

Als we bij Anna aankomen regent het zo hard dat de afstand van ongeveer 10 meter tussen parkeerplaats en ingang voldoende is om helemaal nat te regenen. De koffers worden in sneltreinvaart uit de bus en in het hotel geladen. Zodra wij met z’n alle binnen staan kijk ik tevreden naar buiten waar de bus nog vervaarlijk in de wind op en neer zwiept. Het gaat zo tekeer dat een van mijn gasten zich afvraagt of de bus wel overeind blijft.

De volgende ochtend ziet er totaal anders uit. De donkere lucht begint open te breken en op plaatsen laat de zon zich al zien. De wind blijft behoorlijk, maar in het licht en zonder de regen valt er goed te rijden.

Vandaag staat de gouden cirkel op het programma. Een flinke rit, maar wel een met veel highlights van IJsland. In de bus vertel ik een en ander over IJsland, en natuurlijk bespreken we een en ander over fotografie, en de handigste manieren om een en ander mooi vast te leggen. Ik heb een heel ervaren groep fotografen in mijn gezelschap waardoor een half woord meestal voldoende is. De techniek zit in ieder geval wel goed, de rest is persoonlijke visie waarbij we veel van elkaar opsteken.

Een van de watervallen die ik wil delen met de groep is helaas door de hevige regenval van de afgelopen dagen niet bereikbaar. Zelfs met rubberlaarzen zou het nog moeilijk zijn geweest. Het pad ernaar toe lijkt nog steeds meer op een riviertje dan een pad. Het blijft natuurlijk IJsland, dus niet alles hoeft vanzelf te gaan.

Er is deze dag toch voldoende te zien, en als we vroeg in de avond weer aankomen bij het hotel heeft iedereen een tevreden gevoel over wat IJsland ons vandaag te bieden had.