Gerry van RoosmalenEr gebeurt hier zoveel, dat ik bijna geen tijd heb om mijn blog bij te houden. Daarom eerst maar even mijn laatste ervaringen.
Gisteren nam ik afscheid van Landmannalaugar. Landmannalaugar is zonder twijfel een van de mooiste gebieden in IJsland. Hoewel ik er bijna een week ben geweest, heb ik helaas niet de mogelijkheid gehad om heel veel te gaan zien. Het project waarmee ik bezig ben, later dit jaar meer daarover, betekend ook dat ik veel tijd moet wachten, en op oproep paraat moet kunnen staan. Ik breng veel tijd door op de camping, en maak korte wandelingen vanaf daar.
Maar goed, Landmannalaugar is nu even achter de rug, en ik ben nu onderweg naar de Herðubreiðarlindir om daar mijn project weer op te pakken.
Om de kortste route te nemen, ben ik gisteren via de F208, Fjallabak, naar de F26, de Sprengisandur gereden. De Sprengisandur is zowel een martelgang om over te rijden, als een genoegen. Door het weer van gisteren had ik weinig vergezichten, maar reed ik voornamelijk door een minimalistisch landschap.
De Sprengisandur is een route waar je ruim zes uur voor moet uittrekken, ondanks dat de afstand maar een 250 kilometer is.
Het duurde dan ook lang voordat ik de Sprengisandur door was, en ik was bek af. Ik pauzeerde even bij de Aldeyjarfoss om wat te eten, en kwam er al snel achter dat ik te moe was om nog een uur door te rijden naar een camping. Ongeveer tegelijkertijd met het idee om bij de waterval te overnachten, gingen mijn ogen dicht, en het licht uit.
Vanmorgen besloot ik om zonder naar de waterval te wandelen, ik gewoon weg zou rijden naar mijn volgende doel. Dat besluit werd even snel weer herroepen, omdat de waterval lonkte…
