In de trein, op schiphol en in het vliegtuig probeer ik door hazenslaapjes compensatie te zoeken voor de korte nachtrust van de afgelopen nacht. Het concert van Sigur Rós was meer dan fantastisch. De afsluiter van het concert, het nummer Popplagið wist de hele Heineken Music Hall weer op zijn kop te zetten. Op CD al een geweldig nummer, maar live met zoveel energie gespeeld geeft het aan het nummer een hele nieuwe dimensie.
Dit keer ga ik naar IJsland met Leon, mijn broer. Gewoon even genieten van de nauur, fotografie, en meteen te kijken naar eventuele nieuwe mogelijkheden voor mijn fotografie reizen.
De prijs van de korte nacht van gisteren betaal ik nu. Paracetamol is weer eens mijn beste vriend en sleept mij door de dag.
Ik ben blij als de stewardesses van Iceland Air rond komen voor het aanbieden van drankjes en kleine snacks. Vooral een kop koffie is nu meer dan welkom. Omdat het nogal warm is in de cabine van het vliegtuig heb ik mijn trui enigszins opgefrommeld op mijn schoot gelegd. Dat moet de voorzienigheid zijn geweest, want zodra de stewardess mijn koffie heeft neergezet stoot ze met het eveneeens bestelde broodje de koffie om. Gefilterd door mijn trui en broek komt de koffie niet zo heet op mijn huid terecht. Een erg warme sensatie, maar geen verbranding. De stewardess trekt wit weg en informeert meteen of ik mezelf verbrand heb. Ze snelt weg en komt even later terug met een flinke voorraad doekjes waarmee ik de ergste rommel op kan ruimen. Mijn trui gaat mee naar de keuken om gedroogd te worden. Gelukkig vlekt koffie niet en trekken de vlekken snel weg. Een tweede kopje koffie blijft gelukkig wel recht. Ik hoop dat dit geen voorteken is voor de rest van de reis.
Op Keflavik halen we onze wagen op. Niet de Toyota Rav 4 die we eigenlijk wilde, maar een Volkswagen Tiguan. Hij zal ons best naar de plaatsen brengen waar we heen willen. Omdat het al laat is maken we even een klein rondje via Gunnuhver en Reykjanesviti naar Hotel Keflavik. Het weer is nogal somber en de schemering valt al snel in. Niet de omstandigheden om veel te fotograferen, maar toch wel leuk om even uit te waaien.
Aangekomen bij het hotel is na een korte douche een avondmaal en een pilsje de puf op. Als een blok val ik in slaap. Geen rustige slaap, maar een vol met flarden van dromen, veel wakker worden mezelf verdwaasd afvragen waar ik ben om vervolgens weer net zo hard in slaap te vallen. En omdat ik met mijn duffe hoofd gisteren wel de tijd van mijn camera goed heb aangepast aan de Ijslandse tijd maar dat met mijn telefoon annex wekker heb nagelaten klop ik een uur te vroeg bij Leon aan de deur om naar het ontbijt te gaan. Niet handig dus…
Heb je verhaal gelezen leuk hoor en wat een foto,s zo mooi
Gr. Sophie ( collega WC reizen )
Veel plezier !!
vgr
Willem