De eerste week

Hoewel ik me bij aanvang van iedere reis voorneem om dagelijks aan mijn blog te werken, komt het in de praktijk maar weinig voor dat me dat ook daadwerkelijk lukt. Er zijn redenen genoeg te bedenken om niet te schrijven of niet aan je foto’s te werken. Het weer is te mooi, de avonden zijn te gezellig, de laptop is zo langzaam dat ik niet wil beginnen, ik kan mijn ogen niet openhouden of ik ben in de avonduren nog steeds aan het fotograferen.

Iedere reden op zich is al voldoende niet achter de laptop te kruipen, maar vaak is het ook een combinatie van verschillende redenen.

Maar goed, ik zit nu in mijn hotelkamer in Akureyri. Hier had ik me voorgenomen om mijn blog bij te werken. Tijd genoeg. Vandaag heeft iedereen een dag ter vrije besteding. Ik dus ook, en Akureyri is niet groot. Helaas beschikt mijn kamer niet over een fatsoenlijk bureau en/of bureaustoel zodat ik mijn laptop op schoot moet nemen en moet wissellen tussen een stoel met te hoge armleuningen waarbinnen ik mijn armen niet kan bewegen zodat ik in een verkrampte houding moet proberen te tikken, om vervolgens maar weer op het bed ga liggen voor een volgende foto en of passage in de tekst. Nu zit ik op een stoel/poef zonder rug en of armleuning met mijn laptop op een glazen tafeltje van ongeveer 30 bij 60 cm welk bij iedere toetsaanslag bijna in elkaar dreig te zakken.

Niet vreemd voor een hotelkamer? Wel als je je realiseert dat ik in een hotel zit wat buiten het seizoen in gebruik is als school waar kinderen intern zitten. Ik heb nu al medelijden met de student die onder deze omstandigheden aan zijn huiswerk zal moeten werken.

Hoewel dit ook weer een reden zou kunnen zijn niet aan mijn blog te werken heb ik besloten et toch maar een kans te geven op zijn minst een begin te maken.

We hebben een voorspoedige vlucht gehad en doordat we de omstandigheden mee hadden zijn we eerder op Keflavik dan verwacht. Bij de bagageband gaat het mis. Op één koffer na heeft iedereen zijn bagage. Het enige wat we verschillende keren op de band voorbij zien schuiven is een koffer die erg lijkt op de koffer van een van mijn gasten.

Twee zaken maken dit tot slechts een klein incident. De gast in kwestie maakt zich niet zo druk en gaat ervan uit dat het wel goed komt. Ook heeft zijn vrouw de spullen van hun beide verdeeld over twee koffers zodat ze toch voor hun beide voldoende spullen hebben om de komende dagen door te komen.

Na aangifte bij de juiste instanties vertrekken we dan ook naar de Blue Lagoon waar de meeste van de gasten zich overgeven aan de omarming van het warme water.

De tweede dag begint met een stadstour door Reykjavik. Ik laat de in mijn ogen belangrijkste gebouwen en plaatsen van de stad zien, geef ze een plattegrond van de stad zodat bij beeindiging van de stadstour iedereen gericht op zoek kan naar de plaatsen die ze willen bezoeken. Enkele zaken die we bezochten tijdens de tour zijn,

Perlan met voor de ingang deze prachtige voorstelling van een band.

Harpa, het nieuwe congres en muziekcentrum van IJsland.

Hallgrimskirkja, een van de bekendste gebouwen van Reykjavik.

Zomaar een gebouw, maar wel mooi verlicht in de avond.

En natuurlijk Solfar. Voor mij altijd vast in het programma. Ik ben niet in Reykjavik geweest als ik hier niet even ben gestopt. De laatste foto’s zijn gemaakt toen ik in de avonduren nog zelf een bezoekje bracht aan de stad om in het semidonker wat sfeerplaatjes te schieten.

De volgende morgen gaat de tocht naar Þingvellir waar ik een en ander mag vertellen over het IJslandse parlement dat hier in 930 werd opgericht. Natuurlijk verlaten we Þingvellir niet voordat we ook een bezoek hebben gebracht aan de Öxaráfoss.

We rijden met de bus over de Kaldidalur, de koude valei. Een mooi stukje binnenlandweg met mooie vergezichten en een helaas steeds sneller slinkende gletsjer de Langjökkull.

Eenmaal voorbij Kaldidalur is het maar een korte afstand naar de Hraunfossar. Hoewel ik daar natuurlijk ook dit keer weer een paar plaatsjes heb geschoten van de waterval plaats ik dit keer geen waterval foto´s. De volgende foto is een stuk touwlava waar een fotogenieke barst doorheen liep.

Dannog deze hoop stenen waarbij ik in de vormen onmiskenbaar ………… herkende. Wat herken jij?

Een paar uurtjes later zijn we bij Ytri Tunga waar meestal wel een paar zeehonden te vinden zijn. Dit keer helaas niet heel dichtbij, maar wel dichtbij genoeg voor een plaatje.

Het kerkje van Budír blijft ook altijd mooi om te vereren met een bezoek.

Bij Arnarstapi wandelen we naar het plaatsje Hellnar. De wandeling is slechts 2,5 kilometer, maar als je onderweg een en ander wilt fotograferen mag je gerust rekenen op een wandeltijd van 1,5 uur. Deze tijd nemen we dan ook. Het weer is toch veel te mooi om in de bus te gaan zitten.

We checken in bij hotel Stykkisholmur waar ik na het diner nog even de straat oversteek om de kerk te fotograferen. De kerk is ergens gebouwd in de jaren 80/90 van de vorige eeuw, en was toen qua architectuur zijn tijd volgens mij al ver vooruit. Ook nu doet het voor mij nog steeds erg modern aan.

De volgende dag rijden we over een gravelweg verder naar het noorden. Na een paar tussenstops voor het strekken van de benen en het nemen van wat foto’s komen we aan bij Gauksmyri. Hier kijken we naar een paardenshow waarin wordt gedemonstreerd waar de IJslandse paarden allemaal in staat zijn. En hoewel de koets nooit onderdeel is geweest van gebruikte vervoermiddellen in IJsland wordt er even kort aandacht aan besteed. De hond was geen onderdeel van de show, maar was waarschijnlijk op zoek naar een beetje aandacht. Alsof hij erbij hoorde liep hij de hele ronde onder het span door.

Ze zijn niet erg groot, maar kunnen toch tot behoorlijke snelheden komen. Op deze foto heeft het paard slechts 1 been aan de grond.

Nog een korte stop bij de Kolugljufur.

De haven van Sauðurkrökur waar we gingen kijken naar de stokvis maar waar andere elementen ook de aandacht vroegen.

 

Vandaag dus Akureyri. Morgen gaan we verder naar onder andere Husavik, maar te zien aan de lucht even zonder het zonnetje.