Na een goed en stevig ontbijt in het Fosshotel bij Skaftafell beginnen we aan de reis terug naar Keflavik vanwaar we morgenvroeg terug naar huis vliegen. Naast de bagage en fotoapparatuur gaan we terug met de mooie herinneringen aan een geslaagde fotografie reis, de volle geheugen kaartjes en natuurlijk een stukje extra kennis omtrent fotografie.
Onderweg terug naar het westen hebben we nog enkele fotostops waarvoor we af en toe de zware elementen moeten trotseren. Zo worden we blootgesteld aan regen, hagel, sneeuw, harde koude wind, hier en daar wat zonnestralen maar vooral aan het zich steeds veranderende landschap van IJsland. Telkens als het licht veranderd zoeken we naar een goede plek om te stoppen en foto’s te maken voordat we door een van bovengenoemde weersomstandigheden terug de bus in worden gejaagd.
Een dun laagje sneeuw, het bruine gras en de grote rotsen zorgen voor een bijna buitenaards landschap bij onze eerste fotostop.
Sneeuw en hagel houden ons vervolgens binnen in de warme bus tot aankomst bij Hjörleifshöfði. Voor een kort moment breekt de zon door en zet IJsland in vuur en vlam. Helaas niet lang genoeg voor het maken van foto´s. Nog voordat ik de bus stil kan zetten is de zon alweer achter de wolken verdwenen.
Een stukje verderop weet de zon de wolken weer voor een korte tijd te verjagen. We hebben ondanks de zware wolken een klein stukje zicht op de Mýrdalsjökull. Door de zon lijken de wolken bijna zwart.
Bij Skogafoss proberen we nog een keer de regenboog in de waterval vast te leggen. Heel af en toe weet de zon door het wolkendek te priemen. Het is maar net genoeg voor een hele flauwe regenboog die met de camera vrijwel niet vast te leggen is. Een plas water zorgt gelukkig voor een iets andere blik op de waterval.
Wat later in de middag komen we aan bij Gunuhver, een hete bron vlak bij de Reykjanes energie centrale. De wind waait gelukkig in de goede richting. Hoe vaak heb ik hier al niet gestaan dat de uit de grond ontsnappende naar rotte eieren ruikende stoom recht in mijn gezicht blies. Nu waait de stoom naar opzij weg zodat je de camera kunt opstellen zonder jezelf in een Turks stoombad te wanen.
De vuurtoren “Reykjanesviti” staat eenzaam boven de door stoom omgeven rotsen wat op zich ook weer een mooi plaatje oplevert.
De laatste foto stop onderweg naar ons hotel is bij Reykjanesta waar de golven met ongelooflijke kracht tegen de kust beuken. De koude harde wind doet enorm zijn best ons terug de bus in te jagen. Maar wij houden dapper stand en genieten van deze beleving waar wind, water, wolken en zon ons een continue wisselend landschap voorschotelen.
Aan alles komt een eind, en zo ook aan onze fotografie reis langs de zuidkust van IJsland. Het was vaak afzien, maar vooral enorm genieten van de IJslandse elementen en ingrediënten die dit eiland zo bijzonder maken.
Gerry van Roosmalen
Ziet er allemaal prachtig uit. Ik wil ook naar IJsland in de winter! Ik zal je blijven volgen gerry, en als je een keer naar het noorden gaar houd ik me van harte aanbevolen. En wie weet volgend jaar dan, in de winter…..
Goet
Jeannette