In een woord WOW

Gisterenavond na het avondeten zo rond 21:30 stapten we nog even naar buiten om te checken of er Noorderlicht aan de hemel zichtbaar was. Een felle streep groen licht trok van noord naar zuid over ons hotel. Natuurlijk snelden we met zijn allen weer naar binnen om even later gewapend met camera, statief en alles wat er verder bij komt kijken weer buiten onder dit geweldige schouwspel konden staan en onze objectieven naar boven konden richten. Al snel bleek dat we in de omgeving van het hotel te weinig mogelijkheden en teveel lichtvervuiling hadden om het noorderlicht goed vast te kunnen leggen. Na kort overleg besloten we met de bus naar een andere locatie te rijden waar we ver weg van alle verlichting een beter zicht hadden op het Noorderlicht. We vonden deze locatie bij de afslag naar de Svinafelljokull De ene na de andere Wow klonk door de nacht. Soms na het kijken van de zojuist gemaakte opname, maar meestal voor het moment waarop het noorderlicht door middel van een knap staaltje choreografie een unieke beweging aan de hemel zichtbaar maakte. 

Het gevolg was natuurlijk wel dat we de volgende dag allemaal toch wel erg moe waren. Het programma liet gelukkig toe om het erg rustig aan te doen. Ondanks de regen togen wij naar de Svartifoss die nu niet alleen werd ingesloten door de zwarte basaltkolommen, maar ook door de meest prachtige en warme herfstkleuren die je je maar kunt indenken. Op onze weg terug werden we door 3 sneeuwhoenen opgewacht die bezig waren zich om te kleden naar hun winterdracht. Daarna was de Skaftafelljokull aan de beurt gevolgd door de Svinafelljokull.

Fotoos van die laatste gletsjer volgen in de volgende post.