We staan al vroeg aan de oever van het Jökulsárlón. Het wordt de eerste stop van deze dag. Met een amfibievoertuig gaan we de ijsbergen van het meer van een andere kant en wat dichter bij bekijken. Onze boot voor het uitstapje is Jaki. Vertaald zou het “ijsberg” zijn. De andere boot Klaki genaamd is “ijsklontje” en om het kompleet te maken heb je ook nog Jökull wat “gletsjer” betekend.
Met dit stukje educatie op zak maken we een tochtje van iets meer dan een half uur waarbij we meteen uitleg krijgen over het ontstaan van het meer, en wat de toekomstverwachting is als het “opwarming van de aarde” scenario doorzet.
Geen goed nieuws voor liefhebbers van gletsjers, maar je weet maar nooit wat de toekomst ons werkelijk brengt.
Om ons zelf te overtuigen gaan we ook een kijkje nemen bij de Svinafelljökull, een van de uitlopers van de grote Vatnajökull gletsjer. Het zal een jaar geleden zijn geweest dat ik hier ook stond, en in vergelijking met toen is de gletsjer weer in volume afgenomen. De tong is nog net zo lang, maar hij wordt wel lager en smaller.
Wat niet veel veranderd is de Svartifoss. Ook dit keer ligt de waterval er mooi bij. De waterval is niet indrukwekkend, maar de omgeving waar hij zich bevind is prachtig waarbij de waterval zelf de spreekwoordelijke kers op de taart is. Een vreemde gedachte voor mij, want hoewel ik de waterval prachtig vind houd ik niet van kersen.
Onderweg naar het hotel vinden we nog wat tijd voor een stop bij de berg Lomagnupur. Een berg die een belangrijke rol speelt in de Njall saga en tevens een van de beschermheiligen “Járngrimur” huisvest.
De dag sluiten we af met een goed buffet, een dikke laag bewolking en een KP index van 7. Die laatste twee zijn geen goede combinatie. (KP index is de weersverwachting van de Aurora Borealis).